การปรุงอาหารด้วยแรงดันคือขั้นตอนการทำอาหารอาหารภายใต้ความกดดันสูงไอน้ำ, ใช้น้ำหรือน้ำยาทำอาหารที่มีน้ำเป็นส่วนประกอบหลัก ในภาชนะที่ปิดสนิทเรียกว่าหม้อความดัน. สูงความกดดันจำกัดการเดือด และสร้างอุณหภูมิการปรุงอาหารที่สูงขึ้นซึ่งปรุงอาหารได้เร็วกว่ามาก
หม้อความดันถูกประดิษฐ์ขึ้นในศตวรรษที่สิบเจ็ดโดยนักฟิสิกส์Denis Papinและทำงานโดยการไล่อากาศออกจากภาชนะ และดักจับไอน้ำที่ผลิตจากของเหลวเดือด ใช้เพื่อเพิ่มแรงดันภายในให้สูงกว่าบรรยากาศหนึ่งบรรยากาศ และให้อุณหภูมิในการปรุงอาหารสูงขึ้นระหว่าง 100â121 °C (212â250 °F) ร่วมกับการถ่ายเทความร้อนด้วยความร้อนสูงจากไอน้ำทำให้สามารถปรุงอาหารได้ภายในเวลาครึ่งถึงหนึ่งในสี่ของการต้มแบบธรรมดา
อาหารเกือบทุกชนิดที่สามารถปรุงด้วยไอน้ำหรือของเหลวที่มีน้ำเป็นส่วนประกอบหลักสามารถปรุงในหม้อหุงความดันได้[1]หม้อหุงความดันสมัยใหม่มีคุณสมบัติด้านความปลอดภัยมากมายเพื่อป้องกันไม่ให้หม้อความดันมีแรงดันมากเกินไป หลังจากปรุงอาหาร แรงดันไอน้ำจะลดลงกลับไปเป็นความดันบรรยากาศโดยรอบ เพื่อให้สามารถเปิดภาชนะได้ ล็อคนิรภัยป้องกันการเปิดขณะอยู่ภายใต้แรงกดดันต่ออุปกรณ์ที่ทันสมัยทั้งหมด
ตามนิตยสารนิวยอร์กไทม์ส37% ของครัวเรือนในสหรัฐฯ เป็นเจ้าของหม้อความดันอย่างน้อยหนึ่งเครื่องในปี 1950 ภายในปี 2011 อัตรานั้นลดลงเหลือเพียง 20% ส่วนหนึ่งของการลดลงนั้นเกิดจากความกลัวว่าจะระเบิด แม้ว่าสิ่งนี้จะหายากมากสำหรับหม้อหุงความดันที่ทันสมัย ควบคู่ไปกับการแข่งขันจากอุปกรณ์ทำอาหารอย่างรวดเร็วอื่นๆ เช่นเตาอบไมโครเวฟ.[2]อย่างไรก็ตาม หม้ออัดแรงดันรุ่นที่สามมีคุณสมบัติด้านความปลอดภัยมากมายและการควบคุมอุณหภูมิแบบดิจิตอล ห้ามระบายไอน้ำระหว่างการปรุงอาหาร เงียบกว่าและมีประสิทธิภาพมากกว่า และสิ่งอำนวยความสะดวกเหล่านี้ได้ช่วยให้การปรุงอาหารด้วยแรงดันเป็นที่นิยมอีกครั้ง
